نگاهی به سیاست روسیه در صادرات گاز به اروپا

چند  ماهی از شروع موج بیداری اسلامی در کشورهای شمال آفریقا و خاورمیانه می‌گذرد. یکی از سئوالات مهم که بسیاری  از فعالین فرهنگی داخلی از خود می‌پرسند این است که چه کاری انجام دهند تا بتوانند کمکی به مردم مظلوم این کشورها کرده باشند. در زمانی که دیپلماسی رسمی ایران از نبود نگاه معرفتی و روحیه انقلابی به شدت رنج می‌برد و همگان انفعالش را در این مقطع تاریخی شاهد هستند، اگر گروه‌های غیردولتی بخواهند می‌توانند فعالیت‌های موثری انجام دهند و به نحوی ضعف تاریخی دستگاه سیاست خارجی را بپوشانند. به عبارت دیگر دیپلماسی عمومی غیردولتی ضعف‌های دیپلماسی رسمی را پوشش دهد.

این مطلب در دفتر پژوهش روزنامه خراسان منتشر شده است.

 نکات مهمی که باید در نظر داشته باشیم، اولا اینکه بهترین و موثرترین کارها، کارهایی است که انعکاس رسانه‌ای خارجی داشته باشند. نباید گروه‌های فعال داخلی به صرف اعتراضات و تجمعات در داخل کشور بسنده نمایند. دوم اینکه دو جامعه هدف برای ما وجود دارد. یکی مردم انقلابی و مبارزی است که در کشورشان در حال مبارزه و دیگری مردم سایر نقاط جهان و خصوصا مردم کشورهای اروپایی و آمریکا هستند.

 

از آنجا که جنس حرکت‌ها، مردمی است برانگیختن افکار عمومی جهان نسبت به این واقعیت مبارزات و خواست‌های مبارزین کار سختی نخواهد بود. هر چند که سلطه رسانه‌ای غرب فعالیت در عرصه اطلاع رسانی را بسیار سخت نموده است و با بمباران اطلاعات سعی در بی‌تفاوت کردن افکار عمومی دارد، اما به دلیل حقیقت موجود در این حوادث با کمی کار رسانه‌ای و اجتماعی می‌توان دست‌آوردهای زیادی داشت. گروه‌های غیردولتی نیز فضای بهتری برای کار نسبت به دستگاه رسمی منتسب به دولت را دارند. اینکه گروهی غیردولتی از مردم دیگر کشورها حمایت کند امری طبیعی در فضای بین‌الملل است. لذا یک هدفگذاری درست ،‌رساندن اخبار ظلم‌های وارد شده به مردم مسلمان منطقه به دیگر نقاط جهان آن هم با روایت درست و منطبق با واقعیت است.

 

هدف دیگر که مبتنی بر نیاز واقعی است، قوت قلب دادن به مردم مبارز در صحنه است. بر اساس سنت الهی و تجربه تاریخی اگر مردم بر کاری اتحاد داشته باشند و استقامت نمایند، به پیروزی خواهند رسید. در حال حاضر اتحاد خوبی میان مردم وجود دارد، و مساله مهم استقامت در این مسیر است. لذا انجام فعالیت‌هایی که پیام همراهی ، صبر و استقامت را به آنها برساند، بسیار در این فضا موثر خواهد بود. کارهای نمادین که ظرفیت رسانه‌ای شدن مناسبی داشته باشد، ایده‌های خلاق و نو کارآمدی بیشتری خواهند داشت.

 

فرصت ایجاد شده برای انقلاب اسلامی، فرصتی تاریخی است و نباید اجازه داد که از دست برود. چه اگر از بین رود، معلوم نیست دوباره شاهد ایجاد شدن آن باشیم. لذا کمک به نهادینه کردن گفتمان نفی استبداد داخلی ، نفی استکبار خارجی ، استقلال و عدم وابستگی به غیر، علاوه بر اثرگذاری بر فضای فعلی کشورهای دستخوش تحول، به گسترش موج بیداری و ادامه یافتن دومینوی انقلاب‌های مردمی نیز منجر خواهد شد. مطرح نمودن آرمان‌های انقلاب اسلامی همچون امت واحده و یا حزب مستضعفین جهانی در این فضا در تعیین روند آینده بی‌تاثیر نخواهد بود.

 

هدف مهم دیگری که باید در دستور کار گروه‌های غیردولتی قرار بگیرد، انتقال تجربیات به‌دست آمده از انقلاب اسلامی در طی این سه دهه است. در حال حاضر کشورهایی که به پیروزی‌هایی دست یافته‌اند، شرایط مشابه آنچه بعد از انقلاب اسلامی ایران اتفاق افتاد را دارند. خطر تفرقه داخلی، ترور شخصیت‌ها، جدایی طلبی و نیز فرصت تدوین قانون اساسی جدید، ایجاد نهادهای انقلابی و … از جمله تجربیاتی است که در این کشورها به آنها نیاز دارند و اگر انتقال تجربه‌ای انجام شود برای مردم آنها بسیار مفید خواهد بود. خدا کند که بتوانیم با استفاده از فرصت‌ها در مقابل تاریخ شرمنده نباشیم.