در
اشاره شد که بر اساس چارچوبی که از متن فکت شیت ایرانی و صحبت‌های آقای
عراقچی به دست آمده است به بررسی تحریم‌های اعمال شده علیه ایران و بررسی
این مساله که آیا این تحریم‌ها را می‌توان مرتبط با موضوع هسته‌ای دانست یا
نه؛ پرداخته می‌شود.
تحریم بانک مرکزی
تحریم
بانک مرکزی ایران از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا صورت گرفته است. در نتیجه
این تحریم حساب‌های دلاری و یورویی بانک مرکزی مسدود و این بانک توانایی
انجام تراکنش‌های دلاری و یورویی ندارد. البته در اعمال تحریم‌ها اتحادیه
اروپا بیشتر بر محدوده خود تمرکز دارد و نسبت به تراکنش‌هایی که در خارج از
اتحادیه اروپا صورت می‌گیرد کمتر توجه می‌کند، اما دولت آمریکا نسبت به کل
جهان حساس است و اجازه انجام هیچ تراکنشی را نمی‌دهد.
در
دسامبر ۲۰۱۱ و در آخرین روز سال میلادی، اوباما که در تعطیلات به سر
می‌برد، قانون اختیارات دفاع ملی آمریکا برای سال مالی ۲۰۱۲ را امضا کرد.
در این قانون بود که بانک مرکزی ایران تحریم شد. اصلی‌ترین دلیلی که برای
این اقدام بیان شده است، پولشویی است. یعنی بانک مرکزی ایران از سوی
نهادهای نظارتی آمریکا به عنوان یک نهادی که در امر پولشویی فعال است
شناخته شده و در نتیجه از سوی دولت آمریکا مورد تحریم قرار گرفته است. به
عبارت دیگر تحریم بانک مرکزی ایران ارتباط مستقیم با موضوع هسته‌ای ندارد.
هرچند به صورت غیر مستقیم ارتباط دارد. توضیح اینکه بعد از تحریم بانک‌های
عامل ایرانی که از بانک سپه شروع شد و در مدت کمتراز ۵ سال تمامی بانک‌های
عامل دولتی و بانک‌های مهم بخش خصوصی را در برگرفت، بانک مرکزی ایران به
کمک بانک‌های عامل ایرانی رفت و بخشی از فعالیت‌های آنها را که در انجام آن
دچار مشکل شده بودند، به عهده گرفت. این اقدامات از سوی نهادهای نظارتی
دولت آمریکا به عنوان تخلف محسوب و نوعی پولشویی تلقی شد. در نتیجه از سوی
نهادی با نام فین سن (FINCEN) بانک مرکزی ایران به عنوان یک نهاد فعال در
امر پولشویی[۱] تشخیص داده شد.