دوستان فعال در حوزه کشاورزی معتقدند که طرح اصلاح ارضی یا همان انقلاب سفید که در زمان محمد رضا پهلوی صورت گرفت، کمر کشاورزی ایران را شکست و در کوتاه مدتی ایران را به وارد کننده محصولات اساسی کشاورزی تبدیل شد و این رویه تا الان ادامه دارد. در این طرح زمین‌های کشاورزی در ظاهری عدالتخواهانه به صورت قطعات کوچک به کشاورزان واگذار شد. همین امر سبب شد که کشاورزی از مقیاس اقتصادی بیافتد و بهره‌وری کاهش یابد. در نتیجه میزان تولید محصولات کشاورزی به شدت کاهش یافت.
مشخص بود که آمریکا خیلی خوب کشاورزی ایران را شناسایی کرده بود و نقطه‌ای را هدف قرار داد که توانست کشاورزی ایران را زمین بزند. اما آمریکا چگونه این نقطه را شناسایی کرده بود؟
طرح اصلاحات ارضی در بهمن ۱۳۴۱ اجرا شد. اما حدود ده سال پیش از آن طرحی در ایران اجرایی شد که با عنوان اصل چهار ترومن شناخته می‌شد.
برنامه اصل چهار ترومن در ۱۹۲۹ از سوی هنری ترومن رئیس جمهور آمریکا اعلام شد. بر این اساس آمریکا موظف شد که به همه کشورهای خاورمیانه و اروپا که در معرض کمونیسم و شوروی هستند، کمک کند. ایران اولین کشوری بود که اصل چهار در آن اجرا شد. در ۲۷ مهر ۱۳۲۹ موافقت‌نامه‌ای میان سفیر آمریکا و نخست وزیر ایران منعقد شد و موسسه ای به نام اصل چهار با مبلغ ۳۰۰ هزار دلار در ایران تاسیس شد.
در ایران طرح شامل چند بخش می‌شد که بخش مهم آن بخش کشاورزی بود. سرپرستی بخش تـرویج کـشاورزی برعهده آقای«جانسون» d.johnson قرار داشت. مهندس خلیل طالقانی سرپرست ایرانی این بخش بود و اردشیر زاهدی،قبل از ورود به جرگه سیاست،پست معاونت وی را برعهده داشت. مهندس عبد الرضا انصاری،که بعدها پسـت وزارتـ یافت ابتدا در بخش ترویج کشاورزی اصل چهار فعالیت می‌کرد.در داخل بخش ترویج کشاورزی فعالیت‌های متعددی از قبیل مرغداری،دامداری، زراعت،باغداری و غیره آموزش داده می‌شد و مزارع و دامداری‌های نمونه تأسیس می‌شدند.
نکته جالب این است که از طرف ایرانی هرکس که در این مرکز همکاری می‌کرد در آینده نزدیک پست‌های مهم دولتی می‌گرفت.
در طی اجرای این طرح پایش گسترده‌ای در سطح کشور انجام شد. اگر این اقدامات را در کنار طرح اصلاحات ارضی قرار دهیم متوجه خواهیم شد که شناخت آمریکا از بخش کشاورزی ایران چگونه به دست آمده بود.
رهبر انقلاب در تببین نظام سلطه تاکید دارند که یکی از کارهای نظام سلطه در کشورهای سلطه‌پذیر از بین بردن اقتصاد بومی و صنایع بومی آنهاست. این کار مقدمه‌ای برای وابسته کردن آنها به اقتصاد جهانی است.
برای مطالعه بیشتر میتوانید به سایت نورمگ مراجعه کنید و اصل چهار ترومن را جستجو کنید. مقالات خوبی به دست خواهد آمد.
متن زیر قسمتی از متن سخنرانی مهندس منصور روحانی در خرداد 1346 است که برای استفاده حداکثری از منابع آب زیرزمینی کشور سیاست حفر گسترده چاه های عمیق و به تبع آن تخریب قنوات ایران را ارائه می نماید.
سیاستهای مربوط به توسعه منابع آب در ایران
... هم اکنون در کشور ما 35 هزار رشته قنات دائر وجود دارد ...
امکان مهار کردن رودخانه های بزرگ و حفر چاه های عمیق دسته جمعی و تدارک
آب به مقدار زیاد در نواحی محدود اثر عمیقی در سیاست توسعه کشاورزی ایران
خواهد کرد...
از نظر فیزیکی بهره برداری بیشتر از منابع آبهای زیرزمینی موجب پایین
رفتن محسوس سطح آب در زیرزمین و در نتیجه خشک شدن 35 هزار قناتی است که از بالاترین قشر آبهای زیرزمینی تغذیه می شوند.
این قنوات گرچه در گذشته بزرگترین منبع تامین آب کشاورزی مملکت بوده است معذالک اکنون که قرار است از حداکثر پتانسیل و امکان منابع آبهای مملکت استفاده شود ادامه بهره برداری از آنها مانع استخراج بیشتر آبهای زیرزمینی می شود. با این توضیح قنوات در اقتصاد ایران نقش مهمی ندارند و خشک شدن آنها قطعی است.
پیرو خشک شدن قنوات 35 هزار واحد روستایی وابسته به قنات نیز محکوم به
تغییر شکل و ادغام در قطبهای توسعه کشاورزی در منابع آب و خاک است.
مهندس منصور روحانی
وزیر آب و برق
هشتم خرداد 1346
کنفرانس جهانی آب برای صلح منعقده در واشنگتن - 1967