سایت الف کار خوبی کرده و خلاصهای از حرفهای سناتورهای آمریکا را منتشر کرده است. نکات مهم به نظرم این موارد است:
سناتور منندز (MENENDEZ):
- مهمترین موضوع در توافق نهایی مساله چگونگی کاهش تحریمهاست. دولت آمریکا میخواهد تخفیفهایی در تحریمها قائل شود. اما برای ما مساله تحریمها فراتر از موضوع هسته ای ایران است. چرا آنها مجبور شدند بازگردند و روی صندلی مذاکره بشینند؟ پاسخ مشخص است: تحریمهایی که توسط کنگره آمریکا طراحی و اعمال شد. بنابر این اگر قرار باشد کاهشی در تحریمها هم رخ دهد باز این کنگره است که باید در این زمینه اعمال نظر نماید. من به عنوان یکی از طراحان این تحریمها اعلام میکنم که با تعلیق کلی تحریمها توسط دولت و بدون نظر کنگره مخالفم. پیامی که باید با قدرت به ایران بفرستیم این است که تحریمها یک امتیازی نیست که ما بخواهیم در قبال امضای توافق نهایی به ایران بدهیم!
سناتور مرکلی (MERKLEY):
- مذاکرات فقط حرف نیست. دو طرف باید به تعهدات خود عمل کنند. در
توافق ژنو ایران قبول کرد که برنامه هستهای خود را در چند بخش حیاتی
متوقف کند: اول غنی سازی در فردو، نطنز و راکتور آب سنگین اراک. دوم ارائه
اطلاعات و دسترسیهای بی سابقه به آژانس انرژی اتمی. سوم عدم غنی سازی ۲۰
درصد و چهارم کاهش ذخائر ۲۰ درصد کنونی. این مواردی که توضیح دادم نه تنها
برنامه هستهای ایران را در طول مذاکرات فریز کرد که باعث شد اطلاعاتی که
تاکنون از برنامه هستهای ایران نداشتیم را در اختیار بگیریم و بر اساس آن
چارچوب توافق نهایی را طراحی کنیم.
- راه دیگر این است تشدید تحریمهای چندجانبه را برگزینیم. اما دو
ملاحظه وجود دارد: (۱) در این صورت ایران برنامه هستهای خود را که اکنون
فریز شده دوباره به جریان خواهد انداخت و دیگر ابعاد آن قابل کنترل نیست.
(۲) متحدان ما که اساس تحریمها به همراهی آنها وابسته است، حاضر به ادامه
مسیر تحریم نخواهند بود. این یک حرف نیست. نمایندگان آلمان، فرانسه و
انگلیس به ما هشدار دادند که در صورت شکست مذاکرات تحریمها سست خواهد شد.
در آن صورت ما چه کنیم؟ هم برنامه هستهای ایران پیشرفت میکند و هم
اقتصادش.
- بالاخره این تحریمهای کنگره آمریکا بوده که ایران را پای میز مذاکره کشانده و حق این است که کنگره هم باید درگیر توافق شود تا مطمئن گردد که منافع امنیت آمریکا و متحدانش رعایت شده باشد.
سناتور کورکر (CORKER):
- اولا ما با تصویب این قانون اجازه نمیدهم که در طول مدت
بازنگری توافق در کنگره، هیچیک از تحریمهای کنگره توسط دولت امریکا تعلیق
شود (به جز مواردی که در توافق ژنو تعلیق شده) و در این مدت هیچ مبلغ جدیدی
(به جز پولهای مربوط به ژنو) نباید به ایران پرداخت شود. ثانیا منظور از
تحریمهای ایران که امکان تعلیق نخواهد داشت تحریمهای اصلی یعنی تحریمهای
کنگره از جمله قانون ISA، CISADA، NDAA۲۰۱۲، ITRSHRA و IFCPA است.
متن کامل اظهارات سناتورها (از صفحه 14 مربوط به توافق با ایران است)